مگیرش از من

خدای من تو را قسم
به حرمت شکوه و غم
مگیرش از من
خدای من تو را قسم
به حرمت شکوه و غم
مگیرش از من
نیاور آن زمان که او
به عشق تازه رو کند
نیاور ای خدا که او
به خون من وضو کند
مگیرش از من

کنون که بسته عمر من
به گرمی وجود او
مگیرش از من
تب وفا شرر زند
ز تار من به پود او
مگیرش از من

مرا از او جدا مکن
به بحرغم رها مکن
دل پر از محبتش
به رنج من رضا مکن
در این قفس خدایا
تو کرده‌ای اسیرم
رها مکن ز بندم
که دور از او بمیرم
مگیرش از من

خدای من تو را قسم
به حرمت شکوه و غم
مگیرش از من
خدای من تو را قسم
به حرمت شکوه و غم
مگیرش از من
نیاور آن زمان که او
به عشق تازه رو کند
نیاور ای خدا که او
به خون من وضو کند
مگیرش از من

کنون که بسته عمر من
به گرمی وجود او
مگیرش از من
تب وفا شرر زند
ز تار من به پود او
مگیرش از من

مرا از او جدا مکن
به بحرغم رها مکن
دل پر از محبتش
به رنج من رضا مکن
در این قفس خدایا
تو کرده‌ای اسیرم
رها مکن ز بندم
که دور از او بمیرم
مگیرش از من

دوست من

من مانده ام با یک دل لبریز از دلواپسی
ماندن و پوسیدن همانا . روزی به حرفم میرسی
در این غریب آباد تا آب بیگانه
تا خاک بیگانه
ای عاشق رفتن . خوش میروی خانه
هر جا که آهویی . گم کرده راهش را
معصوم میبینی طرز نگاهش را
آنجا تو یادم کن دوست من . دوست من
آنجا تو یادم کن دوست من . دوست من
هر جا کبوتری با قلب دلواپس
پر میزند اما افتاده از نفس
آنجا تو یادم کن دوست من . دوست من
آنجا تو یادم کن دوست من . دوست من
هر جا گلی از شاخه دیدی جدا ماند
پا در گلی از رفتن دیدی که وا ماند
هر جا قناریها را افسرده میبینی
یا پشت سالاری را تا خورده میبینی
آنجا تو یادم کن دوست من . دوست من
آنجا تو یادم کن دوست من . دوست من
من مانده ام با یک دل لبریز از دلواپسی
ماندن و پوسیدن همانا . روزی به حرفم میرسی
در این غریب آباد تا آب بیگانه
تا خاک بیگانه
ای عاشق رفتن . خوش میروی خانه
هر جا که آهویی . گم کرده راهش را
معصوم میبینی طرز نگاهش را
آنجا تو یادم کن دوست من . دوست من
آنجا تو یادم کن دوست من . دوست من
هر جا کبوتری با قلب دلواپس
پر میزند اما افتاده از نفس
آنجا تو یادم کن دوست من . دوست من
آنجا تو یادم کن دوست من . دوست من

سرای محبت


به لبخند آیینه ای تشنه ام
به آغوش بی کینه ای تشنه ام
سلامی صمیمانه آیا کجاست؟
سر آغاز الفت خدایا کجاست؟
خدایا سرای محبت کجاست؟
من آواره ام . شهر الفت کجاست؟
کسانی که از عشق دم میزنند
چرا بین ما را به هم میزنند؟
کسانی که از عشق دم میزنند
چرا بین ما را به هم میزنند؟
خدایا نسیم نوازش کجاست؟
کویرم . سر آغاز بارش کجاست؟
بیا تا به لبخند عادت کنیم
به این راه ز پیوند عادت کنیم
کسانی که از عشق دم میزنند
چرا بین ما را به هم میزنند؟
کسانی که از عشق دم میزنند
چرا بین ما را به هم میزنند؟
بیا ساده مثل چکاوک شویم
بیا بازگردیم و کودک شویم
خدایا سرای محبت کجاست؟
من آواره ام . شهر الفت کجاست؟
کسانی که از عشق دم میزنند
چرا بین ما را به هم میزنند؟
کسانی که از عشق دم میزنند
چرا بین ما را به هم میزنند؟
ه لبخند آیینه ای تشنه ام
به آغوش بی کینه ای تشنه ام
سلامی صمیمانه آیا کجاست؟
سر آغاز الفت خدایا کجاست؟
خدایا سرای محبت کجاست؟
من آواره ام . شهر الفت کجاست؟
کسانی که از عشق دم میزنند
چرا بین ما را به هم میزنند؟
کسانی که از عشق دم میزنند
چرا بین ما را به هم میزنند؟

قدیمها

قدیما حرفا شیرین . چون عسل بود
میون مردمی ضرب المثل بود
از یه گل بهار نمیشه
بی وفا که یار نمیشه
واسه عاشقا هیچ دردی
درد انتظار نمیشه
یه گل دادی به دستم
خیال کردم بهاره . خیال کردم بهاره
به دل گفتم نخور غم . آی نخور غم
دیگه پایان کاره . دیگه پایان کاره
قدیما حرفا شیرین . چون عسل بود
میون مردمی ضرب المثل بود
از یه گل بهار نمیشه
بی وفا که یار نمیشه
واسه عاشقا هیچ دردی
درد انتظار نمیشه
همیشه قلب من میل به غم داشت
انگار دل تنگم تو رو کم داشت
به قلبی که به خود ندیده عشقی
عاشق نشدن حکم ستم داشت
عاشق نشدن حکم ستم داشت
از وقتی میدونم تو رو دارم
بیشتر به خودم امیدوارم
بیشتر به خودم امیدوارم
قدیما حرفا شیرین . چون عسل بود
میون مردمی ضرب المثل بود
از یه گل بهار نمیشه
بی وفا که یار نمیشه
واسه عاشقا هیچ دردی
درد انتظار نمیشه
واسه من بریده از صف عشق
تو یک ندای عاشقانه بودی
واسه بیدارباش این دل خواب
واسه من بهترین بهانه بودی
واسه من بهترین بهانه بودی
از وقتی میدونم تو رو دارم
بیشتر به خودم امیدوارم
بیشتر به خودم امیدوارم
قدیما حرفا شیرین . چون عسل بود
میون مردمی ضرب المثل بود
از یه گل بهار نمیشه
بی وفا که یار نمیشه
واسه عاشقا هیچ دردی
درد انتظار نمیشه

حرفهای قشنگ

از عشق که میگی دیوونم میکنی
به سوی زندگی روونم میکنی
از عشق که میگی حرفات شیرینه
هر یک کلمه اش به دلم میشینه
حرفای قشنگ میزنی . به دلم داری چنگ میزنی
به پای غم کهنه دل . با حرفات داری سنگ میزنی
میدونم نمیدونی . میدونم نمیدونی
زود به بن بست میرسه عاشقیا
وقتی که هجوم آورد خستگیا
عزیزم فردا پشیمون نشیا
با همه عشقا و دلبستگیا
با همه عشقا و دلبستگیا
تب تند عشق تو باعث دلواپسیه
به دلم افتاده در طالع من بی کسیه
بذار تا به حرفای قشنگ تو تکیه کنم
عشقو با رنگ حقیقت به خودم هدیه کنم
حرفای قشنگ میزنی . به دلم داری چنگ میزنی
به پای غم کهنه دل . با حرفات داری سنگ میزنی
با حرفات داری سنگ میزنی
تب تند عشق تو باعث دلواپسیه
به دلم افتاده در طالع من بی کسیه
بذار تا به حرفای قشنگ تو تکیه کنم
عشقو با رنگ حقیقت به خودم هدیه کنم
حرفای قشنگ میزنی . به دلم داری چنگ میزنی
به پای غم کهنه دل . با حرفات داری سنگ میزنی
با حرفات داری سنگ میزنی
از عشق که میگی دیوونم میکنی
به سوی زندگی روونم میکنی
از عشق که میگی حرفات شیرینه
هر یک کلمه اش به دلم میشینه
حرفای قشنگ میزنی . به دلم داری چنگ میزنی
به پای غم کهنه دل . با حرفات داری سنگ میزنی
میدونم نمیدونی . میدونم نمیدونی
زود به بن بست میرسه عاشقیا
وقتی که هجوم آورد خستگیا
عزیزم فردا پشیمون نشیا
با همه عشقا و دلبستگیا
با همه عشقا و دلبستگیا

هوای یار

دل از همه بریدم سرزیر پر كشیدم
از آینه هام گذشتهم اما به خود رسیدم
وقتی كه دیدیم كه ای داد موندن خودش عذابه
هرچی می پرسم از عشق یه حرف بی جوابه
هوای یار كردم ترك دیار كردم

هوای دل سپردن هوای پر پروبالم شد
مردن من در قفس لحظه آوازم شد
من از دیار خواهش رخت سفر كشیدم
تا اوج بی نیازی بی بال و پر پریدم
یه لحظه شد هزار سال تا عشقمو شناختم
واسه یه لحظه بودن هستی مو یک جا باختم

خواب سفر همیشه خواب شبهای من بود
نیاز من رسیدن از خود رها شدن بود
در جستجوی معنی معنای زنده بودن
از خود رها شدن من از این اسیر در تن

گل همراه نسیم

چون گل همراه نسیم میرقصد دل ببرم
من مست و باد صبا میریزد گل به سرم

چون پروانه عشق گل به سر دارم
صحراها را زیر بال و پر دارم

بینم هر شب من به عالم رویا آید سویم آشنایی از صحرا بخدااااااا

در انتظار تو ام تو بیااا
كه بیقرار تو ام

بازا تو گل بشو من گلشن
بگذار سرت به دامان من
بازا تو می بشو من ساغر
گرمی بده تو بر جان من
دستم بگیر و یك دم بگذار
لب بر لبان سوزان من بخدااا

در انتظار تو ام تو بیااا
كه بیقرار تو ام

ای از عشقم نگرفتی هوس
یك دم بر ما بگذر
من برگ گل تو نسیم سحر
دستم با ناز تو بگیر و ببر

چون پروانه عشق گل به سر دارم
صحرا ها را زیر و بال و پر دارم بخداااا

در انتظار تو ام تو بیااااا
كه بیقرار تو ام

من دیگه دلبر نمیخوام

من دیگه یار نمی خوام
دل بیمار نمی خوام
دلبر و دلدار نمی خوام
دل دیگه باید تنها بشه
دیوونه باید دانا بشه
دل دیگه گرفتار نمیشه
غم رو هم رو هم بار نمیشه
من دیگه یار نمی خوام
دل بیمار نمی خوام
دلبر و دلدار نمی خوام

غم اگه تو دلها بذاره
اشک چشم و در بیاره
وای وای بر دل من
ترک دل و جون می کنم
سینم و ویرون می کنم
مهمون و بیرون می کنم
من دیگه یار نمی خوام
دل بیمار نمی خوام
دلبر و دلدار نمی خوام

دل اگه بهونه بگیره
از تو هی نشونه بگیره
وای وای وای دل من
ترک دل و جون می کنم
سینم و ویرون می کنم
مشکل و آسون می کنم
من دیگه یار نمی خوام
دل بیمار نمی خوام
دلبر و دلدار نمی خوام

من دیگه یار نمی خوام
دل بیمار نمی خوام
دلبر و دلدار نمی خوام
دل دیگه باید تنها بشه
دیوونه باید دانا بشه
دل دیگه گرفتار نمیشه
غم رو هم رو هم بار نمیشه
من دیگه یار نمی خوام
دل بیمار نمی خوام
من دیگه یار نمی خوام
دل بیمار نمی خوام
من دیگه یار نمی خوام
دل بیمار نمی خوام

دل میگه دلبر میاد

دل میگه دلبر میاد
انتظارم سر میاد
پونه از خاک در میاد
یارم از سفر میاد
پونه از خاک در میاد
یارم از سفر میاد

میدونه فصل بهاره
دل یارش بی قراره
میدونه طاقت نداره
سر راه چشم انتظاره
میدونه بی آشیونم
میدونه بی هم زبونم
نمی خواد تنها بمونم
با وفا و مهربونم
منو تنها نمی ذاره میدونم
رو دلم پا نمی ذاره میدونم
منو تنها نمی ذاره میدونم
رو دلم پا نمی ذاره میدونم

گل میاد بهار میاد
بوی عطر گل یار میاد
آرزو به بار میاد
به دلم قرار میاد
میدونه دنیا سرابه
آرزو نقش بر آبه
زندگی بی عشق و مستی
میدونه رنج و عذابه
منو تنها نمی ذاره میدونم
رو دلم پا نمی ذاره میدونم
منو تنها نمی ذاره میدونم
رو دلم پا نمی ذاره میدونم

دل میگه دلبر میاد
انتظارم سر میاد
پونه از خاک در میاد
یارم از سفر میاد
پونه از خاک در میاد
یارم از سفر میاد

عاشق شدن بی حاصله


وقتی که دلا سنگ و گله
عاشق شدن بی حاصله

وقتی که دلا سنگ و گله
عاشق شدن بی حاصله

عاشقی درمون نداره
صحبت از درمون مکن
زندگی را پیش چشمم
گوشه زندون مکن

ای دل دیوونه من
همدم و همخونه من
وقتی دلا سنگ و گله
عاشق شدن بی حاصله
ای دل دیوونه من
همدم و همخونه من
وقتی دلا سنگ و گله
عاشق شدن بی حاصله

خدایا چه خوبه
که بین دو تا دل یه دنیا نباشه
چه حاصل زعشقی
پر از شور و مستی که فردا نباشه
دوتا دل نبینی
که عشق و وفاشون ز سدا نباشه
دلی با صفا بود
که پیش تو فکرش به صد جا نباشه

عاشقی درمون نداره
صحبت از درمون مکن
زندگی را پیش چشمم
گوشه زندون مکن

ای دل افسرده زود آشنا
می کشد آزار این مردم تو را
وقتی که دلا سنگ و گله
عاشق شدن بی حاصله

شاخه نبات

بگو در شبای تو چی میگذره
بی من از شبای تو کی میگذره
بی تو عمرم مثل آهنگ سکوت
توی لحظه های خالی میگذره
تو به می خونه نرو عزیز من
من تو دستای تو پیمونه میشم
با همه مستی و آشفتگیم
من برای تو یه می خونه میشم
بگو در شبای تو چی میگذره
بی من از شبای تو کی میگذره
بگو در شبای تو چی میگذره
بی من از شبای تو کی میگذره

دیگه من با تو غریبه نیستم
نفسات محرم دستای منه
میدونم که آشناتر شده ای
با هموم من که تو من داد میزنه
تو به می خونه نرو عزیز من
من برات قصه مستا رو میگم
مثل رقاصای معبدا میشم
سر عشق بت پرستا رو میگم
بگو در شبای تو چی میگذره
بی من از شبای تو کی میگذره
بگو در شبای تو چی میگذره
بی من از شبای تو کی میگذره

من همون شاخه نباتم به خدا
توی چشمام منه تن ناز و ببین
تو سکوتم که به عرفان میرسه
غزل خواجه شیراز و ببین
تو به می خونه نرو عزیز من
من برات باده میشم جام میشم
نوبت بهشتی روباییات
ساقی بزم های خیام میشم
بگو در شبای تو چی میگذره
بی من از شبای تو کی میگذره
بگو در شبای تو چی میگذره
بی من از شبای تو کی میگذره
بگو در شبای تو چی میگذره
بی من از شبای تو کی میگذره
بگو در شبای تو چی میگذره

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: